(ang. Automated External Defibrillator )

"Zautomatyzowany Defibrylator Zewnętrzny" może występować w wersji półautomatycznej (często mylnie nazywany Automatyczny Defibrylator Zewnętrzny) i w  pełni automatycznej. Zdecydowana większość popularnych urządzeń występuje w wersji półautomatycznej, ale sprzedawana jest jako automatyczne (Philips, ZOLL, Lifeline). Tylko nieliczne modele AED występują w wersji pełnego automatu - LIFEPAK CR2, Samaritan 360. Defibrylatory AED to urządzenia przeznaczone do defibrylacji serca w miejscach skupisk ludzkich, gdzie prawdopodobieństwo Nagłego Zatrzymania Krążenia (NZK) jest większe niż raz na 2 lata (wytyczne międzynarodowego komitetu do spraw ujednolicenia zadad udzielania pierwszej pomocy). Celem defibrylacji jest wytłumienie chaotycznych impulsów elektrycznych serca podczas NZK (migotanie komór), poprzez oddziaływanie na mięsień sercowy prądem stałym o odpowiednio dużej energii (wyrażanej w dżulach) i umożliwienie sercu powrotu do normalnej, regularnej pracy. Defibrylator AED to sprzęt wysoce specjalistyczny, ale przeznaczony do użycia przez każdego, kto jest świadkiem zdarzenia wymagającego Resuscytacji Krążeniowo Oddechowej (RKO). Charakteryzuje się niezawodnością w długim okresie czasu, skomputeryzowany, potrafi za pomocą poleceń głosowych i wizualnych przeprowadzić każdą osobę przez procedurę bezpiecznej defibrylacji w zatrzymaniu krążenia. Defibrylator AED składa się z dwóch elektrod oraz jednostki centralnej. Sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy defibrylacja jest wskazana. Automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu (od 150 J do 360 J) do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną sekwencją. Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta.
Obecnie w Polsce planuje się upowszechnienie użycia defibrylatorów typu AED. Oznacza to, że defibrylatory AED powinny być dostępne w ośrodkach zdrowia, zakładach pracy, w szkołach, na dworcach lotniczych i kolejowych, w hotelach, domach pomocy społecznej, w centrach handlowych i pływalniach itp. Urządzenie powinno być dostępne w czasie 3 minut, aby umożliwić skuteczna pomoc (wg PAD – Program Powszechnego Dostępu do Defibrylacji).